Saturday, August 15, 2009

อ้อมกอดของแม่สะเรียง

เส้นทางสู่... อ้อมกอดของแม่สะเรียง เมื่อ 4 ปีที่เป็นแล้วครั้งแรกที่ได้ยินชื่อแม่สอด...แม่สะเรียง...เรื่องราวของสองแถวที่เสียกลางป่า การต่อรองกับคนขับสองแถวกับการเดิมพันด้วยความปลอดภัยของชีวิต ครั้งแรกที่เห็นค่ายผู้อพยพชาวพม่าเรียงรายตามแนวตะเข็บชายแดน 6 ชั่วโมงที่ได้ดื่มด่ำกับทิวทัศน์ภูเขา และวิถีชิวิตของผู้คนสองข้างทาง วันที่ 6 สิงหาคม 2552, ฉันมาไม่ทันรถเที่ยวแรก 6 โมงเช้า แม่สอด-แม่สะเรียง ดูเหมือนว่าจะยังเช้าเกินไปที่จะมีรถสองแถววิ่งผ่านหน้าโรงเรียนภัทรวิทยา 6:30 น. มาถึงท่ารถไปอำเภอท่าสองยาง กลิ่นเขม่าสองรถเที่ยวแรกยังไม่จางหาย รถเที่ยวต่อไปคือ 7 โมงเช้า แต่มีวงเล็บข้างๆ ว่า ออก 7:30 น. สรุปคร่าวๆ ว่ารถสองแถวที่ไปแม่สะเรียงมีออกทุกชั่วโมง จนถึงเที่ยง ตอนนี้เป็นฤดูฝน จึงทำให้สองข้างทางเขียวชอุ่มมาก กลิ่นของฝนและไอละอองน้ำปะทะหน้าฉัน ฉันรู้สึกสดชื่นมากกว่าตอนที่ใช้สเปรย์น้ำแร่มงต์บลองฉีดที่ใบในซะอีก ธรรมชาติให้ชีวิต คืนชีวิต หล่อเลี้ยงชีวิตจริงๆ จุดหมายปลายทางของฉันวันนี้อยู่ที่แม่สะเรียง ครั้งนี้พิเศษสุด นอกจากฉันกลับมาสู่อ้อมกอดของแม่สะเรียงแล้ว ฉันยังจะมีอ้อมกอดของเพื่อนๆ ที่รัก รอฉันอยู่พวกเขาจะกระซิบบอกฉันว่า “ขอให้มีความสุขมากๆ นะ” เพราะอย่างนี้เองทำให้เมืองเล็กๆ ที่ฉันรู้จักอย่างดีอบอุ่นขึ้นเท่าทีวีคูณ North West Guesthouse เป็นที่พักพิงของเราเสมอ ที่นี่ไม่ใช่เกสเฮ้าส์ ที่ดีทีสุดในเมืองนี้แต่เป็นเกสเฮ้าส์ ที่ถูกใจมากที่สุด เกสเฮ้าส์ ไม้ ที่ข้างล่างมีมุนร้านอาหาร และมุมนั่งเล่นพักผ่อนข้างบนเป็นห้องพักซึ่งมีแค่ 6 ห้อง ที่ข้างล่างมีผู้คนนั่งดื่มกินและพูดคุยแลกเปลี่ยน ออกรสออกชาติเหมือนรู้จักกันมานานแสนนานอย่างงั้นแหละ เพื่อนของฉันรออยู่แล้ว เพราะพวกเขามากจากกรุงเทพฯ (จากกรุงเทพฯ ถึง แม่สะเรียงที่รถทัวร์ของสมบัติทัวร์ออกวันละ 3 เที่ยว ปรับอากาศชั้น 1 มี 2 เที่ยวคือ 15:00 น. และ 18:00 น. และปรับอากาศชั้น 2; 20:45 น. http://www.sombattour.com/html/route/961.phptour.com/html/route/961.php ) ร้านอาหารที่แนะนำในค่ำคืนนี้คือ “บ้านเรา” เป็นอาหารริมแม่น้ำสาละวิน ปลาทับทิมทอดกระเทียมที่นี้สดและกรอบอร่อยมาก ความหวานของเนื้อปลายังติดปากอยู่เลย ในวันรุ่งขึ้นกิจกกรรมของเราก็คือขี่มอเตอร์ไซด์เที่ยววันนี้ฉันขับไปได้แค่ 46 กิโลเมตรเท่านั้นต้องบอกว่าวิวทิวทัศน์สวยมากๆ มีหลายครั้งเวลาที่ขับข้ามสะพานยาวๆ ฉันรู้สึกว่าอยู่ในฉากหนังเรื่อง P.S. I love you ฮ่าฮ่า แต่ต้องบอกว่าครั้งนี้ขอยอมแพ้เพราะว่าฝนตกตลอดทางขนาดว่าในรองเท้าบูทของฉันเป็นสระว่ายน้ำเล็กๆ และมือฉันก็เย็นและแข็งจนชาฉันนึกอยู่ในใจว่าฉันบ้าไปแล้วเหรอ ทำอะไรอยู่เนี้ย